فایلت

تولرانس عیب به معنی توانایی سیستم برای به اجرا در آوردن فعالیت هایش به صورت دقیق حتی در حضور عیب ها می باشد. بنابراین تکنیک های تولرانس عیب مختلف (FTTs)، برای بهبود کاربرد موثر منابع پرهزینه  در سیستم های محاسبه شبکه سطح بالا، مهم می باشند. 

این مقاله، ارزیابی عملکرد اکثر تکنیک های تولرانس عیب (FTT) مورد استفاده در سیستم محاسبه شبکه را نشان می دهد. در این بررسی، ما پارامترهای مرکزی سیستم های مختلف همانند خروجی ها، زمان برگشت، زمان انتظار و وقفه شبکه را برای ارزیابی تکنیک های تولرانس عیب (FTT) مد نظر قرار می دهیم. به منظور ارزیابی جامع، شرایط مختلفی را ایجاد می کنیم که درصد متوسط عیوب را در سیستم به همراه حجم کار متفاوت به منظور درک رفتار تکنیک های تولرانس عیب (FTT) تحت این شرایط، دگرگون می کنیم. ارزیابی تجربی نشان می دهد که تکنیک های عملکردی دیگر سطح حجم کار، دارای اولویت عملیاتی بر روی تکنیک های بررسی سطح فعالیت می باشند. این بررسی تطبیقی؛ کمکی به متخصصان محاسبه شبکه به منظور درک رفتار و عملکرد تکنیک های تولرانس عیب (FTT) مختلف با جزییات کامل، می کند. 

کلید واژه: محاسبه شبکه، تولرانس عیب، مدیریت منابع، سیستم توزیع شده

1. مقدمه

محاسبه شبکه کاربرانش را قادر می سازد تا از شبکه برای محاسبات سطح بالا و کاربردهای فشرده مرتبط به داده در علوم، مهندسی و تجارت استفاده کنند. چنین کاربردهایی شامل، مدل سازی ملکولی برای طراحی دارو، تحلیل فعالیت های مغزی، فیزیک با انرژی بالا، مدل سازی پروتئین، مسیریابی تشعشعات، و پیش بینی هوا و غیره می باشد. محاسبه شبکه این امکان را برای کاربردهای گسترده محاسباتی ایجاد می کند تا به ادغام مقیاس بالا، توزیع جغرافیایی، و منابع ناهمگن در دامین های اجرایی مختلف با کاربرد منابع متفاوت و سیاست های امنیتی به منظور محاسبه فعالیت ها بپردازند.

تولرانس عیب یا تنزل مطبوع به عنوان ویژگی سیستم محاسباتی توزیع شده بوده که آن را از محاسبات ترتیبی تفکیک می کند. این ویزگی این امکان را برای محاسبه توزیع شده ایجاد می کند تا به اجرای محاسبه در ارتباط با عیب های مولفه های مجزا بدون پایان دادن محاسبه کل بپردازند. به دلیل ماهیت متفاوت شبکه و کاربردهای مقیاس گسترده بر روی شبکه، تولرانس عیب به عنوان چالشی برای بهبود، بکارگیری و اجرای کاربردها بر روی محیط شبکه می باشد. بنابراین مد نظر قرار دادن تولرانس عیب در سیستم محاسباتی شبکه به عنوان گزینه اختیاری مکمل نبوده و به عنوان یک پیش نیاز می باشد. 

معماری پردازنده قدرت کارآمد و پردازنده سلولی این مقاله پیش زمینه و استدلالی را در مورد بعضی از معماری ها و تصمیمات جهت طراحی در پردازنده سلولی، یعنی پردازنده ای که برای محاسبات فشرده و کاربردهای رسانه ای غنی پهنای باند که مشترکا توسط شرکت های سونی، توشیبا و IBM توسعه داده شده است، ارائه می دهد.

1. مقدمه

بخش بندی این مقاله به صورت زیر می باشد. بخش 2، به بحث در مورد بعضی از چالش هایی می پردازد که طراحان ریزپردازنده ها با ان مواجه می باشند و انگیزه ای را برای فعالیت در هر ترانزیستور به عنوان یک متریک رتبه اول برای کارایی طرح ایجاد می کند. بخش 3 به بحث در مورد افزایش معماری ریزپردازنده به نسبت این معیار متری می پردازد. بخش 4 به بحث در مورد بعضی از انتخاب های معماری دیگر که باعث بهبود کارایی طرح و عملکرد پیک پردازنده می گردد، می پردازد. بخش 5 به بحث در مورد بعضی از محدودیت های انتخاب های معماری که در بخش 3 معرفی شد، می پردازد، و SMP غیرهمگن را به عنوان ابزاری برای غلبه بر این محدودیت ها مطرح می کند. بخش 6 خلاصه ای از تشکیلات پردازنده سلولی را بیان می کند. 

عملکرد در هر ترانزیستور به عنوان یک معیار متری معماران ریزپردازنده و معماران مبکرو در چند دهه گذشته تحت تاثیر دو معیار متری اولیه که عملکرد را مشخص می کند، قرار گرفته اند: که شامل عملکرد در هر سیکل ( اعلب توسط تعداد دستورالعمل هایی که در هر سیکل پردازنده تکمیل می شود)، و بسامد طرح ( برای نمونه، زمان سیکل طراحی که توسط 4 مبدل تاخیر اندازه گیری می شود) می باشد. در ادغام با قابلیت های فناوری ( برای نمونه یک تریلیون ثانیه در هر fo4) و محدودیت های سیستم ( برای نمونه شرایط دسته بندی، تنوع منبع تغذیه، تغییرات تصادفی نامطلوب در منبع، و شرایط حرارتی) می باشد. این موارد به تعیین فرکانس عملیاتی نهایی و عملکرد محصول نهایی می پردازد. 

امروزه، معماران و معماران میکرو، و همچنین طراحان منطق و مدار، می بایست بازده توان را مد نظر قرار دهند، زیرا تقریبا تمام سیستم ها از پلتفرم موبایل تا کامپیوترهای شخصی و ایستگاه های کاری تا بزرگترین ابرکامپیوترها هم اکنون از نظر توان برقی محدود می باشند. این موارد نشان می دهد که می بایست از بازده توان به عنوان یکی از معیارهای متری و محرک طرح های ریزپردازنده ها استفاده کنیم. 

تعدادی از این معیارهای متری از نظر بازدهی مد نظر قرار می گیرند، که در محدوده انرژی در هر فعالیت تا تاخیر- انرژی می باشد. هر یک از این معیارهای متری به موازنه عملکرد پردازنده از نظر بازدهی می پردازند و هر یک از این معیارهای متری می تواند مناسب باشد. به هر حال، در این مقاله، ما به بررسی عملکرد در هر ترانزیستور به عنوان یک معیار متری می پردازیم. این معیار متری، عملکرد را در هر وات تخمین می زنند در صورتی که مقدار ثابتی را در هر تاوان توان ترانزیستور مد نظر قرار دهیم. این فرایند زمانی منطقی می باشد که فناوری CMOS با عملکرد بالا مورد استفاده قرار گرفته و مقدار ثابتی از این توان به زیر استاندارد و جریانات تونل سازی اکسید مدخل افت کند، و زمانی که هدف بهینه سازی عملکرد تقویت  بوده زمانی که بخش قابل توجهی از تراشه ها مورد استفاده قرار گیرد. 

شما تنها می توانید از مشخصه ذخیره سازی خودکار برای نام متغیرهای  شناسایی شده در بلوک ها یا نام های پارامترهای عملیاتی استفاده کنید. به هر حال این نام ها به صورت پیش فرض دارای ذخیره سازی خودکار می باشند. بنابراین مشخصه نوع ذخیره سازی خودکار معمولا در وضعیت داده ها تکراری می باشد. 

شما می توانید متغیرهای خودکار اولیه را به جز پارامترها مشخص کنید. اگر صریحا مقداری را برای یک هدف اتوماتیک مشخص نکنید، مقدار آن نامشخص می باشد. اگر شما مقدار اولیه ای را ایجاد کنید، عبارتی که نشان دهنده مقدار اولیه می باشد بر مبنای زبان برنامه نویسی C یا C++ معتبر می باشد. سپس هدف بر مبنای آن مقدار اولیه هر زمان که برنامه محتوا را بلوکه می کند، تنظیم می شود. این موارد شامل تعریف اهداف ورودی می باشد. 

توجه داشته باشید زمانی که از دستور goto برای جهش به بخش میانی بلوک استفاده می کنید، متغیرهای اتوماتیک درون بلوک  آغاز نمی گردند. 

مدت زمان ذخیره سازی

اهدافی که به همراه مشخصه ذخیره سازی خودکار می باشند دارای مدت زمان ذخیره سازی خودکار هستند. زمانی که یک بلوک وارد می شود، ذخیره سازی برای اهداف خودکار در آن بلوک در دسترس قرار می گیرند. زمانی که بلوک خارج می گردد، اهداف دیگر برای استفاده در دسترس نمی باشند. هدف شناسایی شده بدون هیچ مشخصه پیوندی و مشخصه ذخیره سازی ایستا دارای دوره زمانی ذخیره سازی خودکار می باشد. 

اگر هدف خودکار درون یک تابع که به صورت بازگشتی فراخوانی می گردد، تعریف شود، حافظه برای هدف در هر بازخوانی بلوک اختصاص داده می شود. 

پیوند

متغیر خودکار دارای محدوده بلوکی بوده و بدون پیوند می باشد.

منابع مربوطه

- دستور بلوک در صفحه 175

- دستور goto در صفحه 189 

- شرح نقش در صفحه 148

مشخصه طبقه ذخیره سازی بیرونی

مشخصه طبقه ذخیره سازی بیرونی این امکان را به شما می دهد که اهداف و توابعی را که چندین فایل مبدا می تواند مورد استفاده قرار دهند، بیان کنید. متغیرهای بیرونی، تعریف وظایف، یا دستورات متغیرهای توصیفی یا نقش ها را با مد نظر قرار دادن بخشی از فایل مبدا، قابل استفاده می سازند. 

دستورات بیرونی خارج از تابع یا در آغاز بلوک ظاهر می شوند. اگر این دستورات به توصیف تابع بپردازند یا خارج از تابع آشکار شوند یا به توصیف هدف با پیوند بیرونی بپردازند، کلیدوازه بیرونی اختیاری می باشد. اگر شما به تعیین مشخصه طبقه ذخیره سازی نپردازید، تابع دارای پیوند بیرونی می باشد. 

 رقابت های دفاعی سایبری که حاصل فعالیت های علمی خدمات ایالات متحده می باشد پلتفرم (شیوه ای) را برای گردآوری داده ارائه می دهد که می تواند تحقیقاتی را مد نظر قرار داده که در محدوده مشخص کردن مبارزات سایبری ایده آل برای شرح رفتارها در طی شرایط دفاعی سایبری چالش انگیز می باشد. این اطلاعات در عوض منجر به آمادگی بهتر مدافعان سایبری در شرایط نظامی و غیرنظامی می گردد. ما بررسی های مفهومی را با ارائه شواهد برای گردآوری داده در زمان رقابت های دفاعی سایبری بین دانشگاهی در مناطق کرانه اقیانوس آرام (PRCCDC) انجام داده ایم و آن را برای بررسی رفتار مدافعان سایبری مورد تحلیل قرار می دهیم. ما نشان می دهیم که آگاهی از شرایط  به پیش بینی عملکرد متخصصان امنیت سایبری پرداخته و در این مقاله تمرکزمان را بر روی گرداوری و تحلیل داده های رقابتی برای تعیین این مورد انجام می دهیم که آیا این اطلاعات به حمایت از فرضیه های ما می پردازد یا خیر. علاوه بر داده های سایبری معمول، به گرداوری داده های مربوط به آگاهی از شرایط و تراکم کار پرداخته و آن را با عملکرد مدافعان سایبری که توسط امتیاز رقابتی نشان داده شده است، مقایسه می کنیم. نتیجه می گیریم که همبستگی ضعیفی بین ارزیابی ما در مورد آگاهی از شرایط و عملکرد وجود دارد. امیدواریم که به اصلاح و بهره برداری از این همبستگی در مطالعات دیگر بپردازیم.

کلیدواژه- رقابت های دفاع سایبری؛ CCDC؛ مدافعان سایبری؛ مبارزان سایبری؛ آگاهی از شرایط؛ روش ارزیابی موقعیت کنونی؛ SPAM

ا. مقدمه

امنیت سایبری ضرورتا یک همکاری جمعی می باشد، اما این همکاری توسط حساسیت تحلیلگران اطلاعات سایبری کمتر می گردد. فرضیه ما این است که فناوری مشترک تحت واسطه کامپیوتری که حساسیت اطلاعات سایبری را نشان می دهد می تواند به متخصصان امنیت سایبری کمک کند تا شبکه ها و سیستم های خود را بدون لو رفتن اطلاعات حساس ایمن تر کنند. اما برای تعیین این موضوع که آیا فناوری مشترک خاصی عملکرد را بهبود می بخشد، می بایست در ابتدا قادر باشیم تا عملکردها را بسنجیم. ما مطرح می کنیم که آگاهی از شرایط، که به طور مستقل اندازه گیری می شود، به عنوان یک شاخص عملکردی در امنیت سایبری بوده همان طور که در رشته های دیگر نیز به همین صورت بوده است. 

رقایت های دفاعی سایبری دانشگاهی (CCDC) حوزه منحصر به فردی را نشان می دهد، که در بین بررسی های آزمایشگاهی کنترل شده و بررسی های جایگزین برای بررسی های مشاهده ای در امنیت سایبری قرار دارد. 

معماری سرویسگرا (SOA)،الگوی معماری را برای توسعه نرم افزار ایجاد می کند. سیستم ها از نقطه نظر واحد خدماتی نرم افزار که مزایایی را برای کاربران ایجاد می کنند، سازماندهی می شوند. شرح وظایف و ویژگی های دیگر مشخصه های کیفی همانند امنیت یا عملکرد و اطلاعات کاربردمحور همانند پروتکل های درخواستی و محل، توسط سرویس دهندگان ارائه شده و توسط کاربران بلقوه مورد استفاده قرار می گیرد.

چارچوب خدمات شبکه (WSF) همانند معماری سرویسگرا (SOA) می باشد. چارچوب خدمات شبکه (WSF) زیرساخت های مربوط به SOA را ایجاد می کند که شامل زبان توصیفی (WSDL)، پروتکل های درخواستی (SOAP) و بخش هایی برای توصیف (UDDI) بر مبنای اینترنت استاندارد و فناوری شبکه همانند XML می باشد. در حالی که نسل اول چارچوب خدمات شبکه (WSF) تمرکزش را بر روی استفاده از سرویس ها قرار داده است، نیازهای بعدی برای مد نظر قرار دادن ساختار سرویس ها برای توانمند ساختن سیستم های نرم افزاری بزرگتر بر مبنای سرویسی به عنوان واحدهای مبنا مد نظر قرار گرفته می شود. ترکیب این سرویس ها نسبت به جریانات، در اینجا به عنوان نمونه ای از ساختارها در نظر گرفته می شود. دو شکل – هماهنگی و نظم – در مجمع چارچوب خدمات شبکه (WSF) به عنوان فناوری برای ساخت این سرویس ها و هماهنگی ها مد نظر قرار داده می شود. این دو مورد به بازتاب فرایندهای مدل های پردازش شده تجاری پرداخته و آن را به عنوان یک جریان متقابل مد نظر قرار می دهد. از این رو چارچوب خدمات شبکه (WSF) تمرکزش را بیشتر بر روی درخواست ها نسبت به توسعه قرار می دهد. UDDI، کاربران را در یافتن خدمات مناسب کمک می کند. چگونه این سرویس ها در سیستم های نرم افزاری موجود ادغام شده و اینکه چگونه این سیستم ها می تواند در سیستم های بزرگتر ترکیب گردد، به صورت کارآمدی مد نظر قرار نمی گیرد. این موارد متشکل از زبان های خاصی برای نمونه WSBPEL4or WS-CDL به منظور هماهنگی و توازن می باشند. مبنای این زبان ها بر مبنای گردش کار و تغییر زبان ها و جنبه هایی از الگوها و فرایندهای متقابل می باشد. اصول مربوط به ایجاد نرم افزار بر مبنای بخش ها هنوز به صورت یکپارچه نمی باشد. بنابراین ما در اینجا تمرکزمان را بر روی استفاده از مبانی چارچوب خدمات شبکه (WSF) به عنوان یک زیرساخت بر مبنای بهبود سیستم های نرم افزاری سرویس محور قرار می دهیم. هدف کلی، حمایت از بهبود سیستم های نرم افزاری سرویس محور بر روی شبکه می باشد. مدل های رسمی برای بهبود موارد امنیتی و سیستم های نرم افزاری قابل اتکا موفقیت آمیز می باشند. مدل های رسمی نه تنها  درک بالاتری از اصول و مکانیسم مربوط به شرایط را ایجاد کرده بلکه ویژگی های خاصی از این کاربردها را نشان می دهند. مدل های رسمی مربوط به هماهنگ سازی و ایجاد توازن و فرایند توصیف به عنوان هدف اصلی ما می باشد. نیاز واقعی زمانی احساس می شود که به طورخاص ایجاد شبکه های سرویس محور مد نظر قرار گیرد.یک الگوی شبکه ای معنایی می بایست مد نظر قرار گیرد تا از اصول SOA در ارتباط با توسعه شامل سازمان های مختلف حمایت کند. این شبکه جارچوب و مبانی اطلاعاتی را بر اساس ساختارهای مرکزی ایجاد می کند. ساختارشناسی خصوصیات مربوط به سرویس ها را مد نظر قرار داده و آن ها همچنین می توانند از ساختارهای منطقی و توصیفی حمایت کنند.

این مقاله به معرفی طرح پیمایش کنترل تراکم موثر برای TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) در شبکه های بی سیم چند گرهی با اتصال اینترنتی می پردازد. این طرح پیمایش ، در فرستنده های TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) بی سیم و همچنین در گذرگاه اینترنتی به اجرا در می آید، و بر طبق به مسیر جریان های TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات)  در سرتاسر شبکه های بی سیم و اینترنت به گردش در می آید، واکنش نشان می دهد. علاوه بر این، به تحلیل دلایل غیرعادلانه بودن جریان های TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) آینده پرداخته و طرحی را برای کنترل گردش TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات)  کابلی به بیسیم، در گذرگاه اینترنتی برای دستیابی به شرایط تقریبا بهینه، مد نظر قرار می دهیم. طرح پیشنهادی که به نام  TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) به همراه پیمایش تطبیقی گذرگاه (TCP-GAP) معرفی می کنیم، منجر به تحمیل ترافیک بالاسری برای رسیدن به حد مطلوب در میان جریانات TCP فعال نمی شود، و به صورت پله ای بکار گرفته می شود زیرا نیازمند تغییر TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) در بخش کابلی شبکه نمی باشد. در مجموعه گسترده ای از این بررسی ها که از ns-2 استفاده می کنند، نشان می دهیم که TCP-GAP، در سطوح بالایی مسئول شرایط ترافیکی متغیربوده، که تقریبا تعادل بهینه ای را در تمام سناریوها ایجاد کرده و بیش از 42% بازده را در ارتباط با ترافیک احتمالی FTP و همچنین بیش از 70% بازده را برای ترافیک HTTP نسبت به TCP NewReno ایجاد می کند همچنین به بررسی حساسیت متغیرهای TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) مورد نظر نسبت به پهنای باند متفاوت پیوندهای کابلی و بی سیم با توجه به کل بازده و تناسب آن می پردازیم. 

کلیدواژه: پروتکل شبکه بی سیم، شبکه های تک کاره، ارزیابی عملکرد، کنترل تراکم TCP (پروتکل کنترل نقل و انتقالات) برای شبکه های کابلی و بی سیم هیبریدی

1. مقدمه

در سال های اخیر، ظهور سریع شبکه های بی سیم با اتصال اینترنتی همانند شبکه های در هم بافته شده بی سیم، اهمیت زیادی را در تحقیقات علمی و صنایع کسب کرده اند. کاربردهای اینترنتی معمول همانند جستجوی شبکه، ایمیل و انتقال فایل در ارتباط با چنین شبکه های بیسیمی و کابلی نیازمند TCP به عنوان یک پروتکل اصلی برای انتقال داده های موثق می باشد. یکی از مشکلات کلیدی بر روی شبکه ها بی سیم و کابلی هیبریدی در ارتباط با خصوصیات متفاوت شبکه های بی سیم چند گرهی و اینترنت کابلی می باشد. در شبکه های بی سیم چند گرهی اکثر تجارب ناموفق توسط TCP به دلیل افت بسته ها در IEEE 802.11 باعث پیوند گره های میانی می گردد. ترمینال مخفی و تاثیر ترمینال آشکار به عنوان دلیلی برای افت این بسته ها در شبکه های چند گره ای می باشد.

ما به ارائه تحلیلی از آسیب پذیری امنیتی در سیستم نام دامنه (DNS) و توسعه امنیت سیستم نام دامنه (DNSSEC) می پردازیم. داده های سیستم نام دامنه (DNS) که توسط سرورهای نامگذاری ایجاد می گردند فاقد پشتیبانی تایید منشاء داده و یکپارچگی داده ها می باشند. این فرایند، سیستم نام دامنه (DNS) را در معرض حمله کاربران (MITM) و همچنین مجموعه ای از حملات دیگر قرار می دهد. برای اینکه سیستم نام دامنه (DNS) قدرتمند تر شود،  DNSSEC(توسعه امنیت سیستم نام دامنه) ، توسط کمیته کارگروه مهندسی اینترنتی (IETF) مطرح شده است. DNSSEC (توسعه امنیت سیستم نام دامنه) مجوز منشاء داده و یکپارچگی داده ها را با استفاده از علائم دیجیتالی ایجاد می کند. اگرچه DNSSEC (توسعه امنیت سیستم نام دامنه) ،امنیتی را برای داده های سیستم نام دامنه (DNS)ایجاد می کند، از نقص های جدی عملیاتی و امنیتی زیان می بیند. ما به بررسی طرح های DNS و DNSSEC پرداخته، و آسیب پذیری امنیتی مربوط به آن ها را مد نظر قرار می دهیم.

1. مقدمه

DNS به عنوان یک مکانیسم استاندارد برای نامگذاری مجزای آدرس IP ( پروتکل اینترنتی) می باشد. به دلایل امنیتی و قایلیت دسترسی این مسئله حائز اهمیت می باشد که DNS قادر به تحمل نقص ها و حملات باشد. این موارد از حملات اخیر گسترده که با آلوده کردن حافظه نهان DNS اطلاعات مالی حساس را سرقت کرده است، مشخص می گردد. 

برای بر طرف کردن مشکلات امنیتی شناخته شده با DNS، مجموعه ای از موارد توسعه یافته امنیتی مطرح شده است. DNSSEC منجر به یکپارچگی داده ها و تایید منشاء آن ها با استفاده از علائم دیجیتالی از پیش ساخته برای هر داده که در پایگاه داده DNS ذخیره می شوند، می گردد. به هر حال همان طور که ما در این مقاله نشان می دهیم، DNSSEC به معرفی موضوعات امنیتی جدید همانند زنجیره ای از موضوعات مربوط به اعتماد، و حملات همزمان و زمان بندی شده، عدم پذیرش تقویت سیستم، افزایش ظرفیت محاسبه، و دامنه موضوعات مدیریت کلیدی می پردازد. 

DNS  نام دامنه ها را به آدرس IP، و بلعکس تبدیل می کند. DNS  به عنوان یک پایگاه داده توزیع شده جهانی بوده که از ساختارهای زنجیره ای پشتیبانی می کند. شناسه کلاینت که به عنوان یک تصمیم گیرنده شناخته می شود به عنوان یک کلاینت ( ایستگاه پردازش) جستجو را انجام داده و پاسخی را از سرور DNS  دریافت می کند. این پاسخ ها شامل موارد ثبت شده منابع (RRS) و حاوی اطلاعات تفکیک شده نام/ آدرس مورد نظر می باشد. دسترس پذیری و عملکرد DNS  از طریق مکانیسم تکرار و ذخیره سازی بالاتر می رود. شرح مفصل عملکرد DNS  در بسیاری از کتاب ها وجود دارد. 

با تاکید بر روی مسئله مکان یابی تجهیزات ساده (SPLP) ، ما مجموعه مهمی از مسئله های مجزا، جبری، تک معیاری، مسئله جستجوی محاسباتی، و پرکاربرد را مد نظر قرار می دهیم. بحث مقدماتی در مورد جنبه های تدوین مسئله به دنبال ایجاد ارتباط بین SPLP ، تنظیم بسته بندی، تعیین پوشش، و تعیین مسائل پارتیشن بندی، می آید، که همگی در میان ساختارها در برنامه نویسی تایع اولیه، دارای بیشترین کاربرد می باشند. سپس مباحث گسترده ای در مورد ویژگی راه حل و تکنیک های محاسباتی، در محدوده روش های غیرمستدل تا دقیق ترین روش ها، مطرح می گردد. موضوعات مرتبط دیگر عبارتند از: زیرشاخه های SPLP که در زمان چندجمله ای قابل حل می باشند، تحلیل الگوریتم های تقریبی، قابلیت تبدیل   و   به SPLP، و خصوصیات ساختاری پالیتاپ SPLP. در این مسیر ما تلاشی را به منظور ادغام این یافته ها و ارتباط آن ها با حوزه های دیگر برنامه نویسی صحیح انجام می دهیم. 

مقدمه:

دو دهه اخیر شاهد رشد زیادی در زمینه تحقیقات مربوط به مسئله مکان یابی بوده است. این مورد اصلا جای شگفتی ندارد زیرا تصمیم گیری های مکان یابی به عنوان یکی از حوزه های سودده O.R کاربردی می باشد و چالش های نظری فراوانی مطرح می گردد. به هر حال، در میان قواعد مد نظر قرار گرفته بیشمار، تنها چهار مورد از آن ها: یعنی  ،  ، مسئله مکان یابی تجهیزات ساده، و مسئله تخصیص نمایی- که به عنوان مسئله مکان یابی نمونه اولیه می باشند- نقش برجسته خاصی را ایفا می کنند. اگر فعالیت های اولیه همچون 1-MEDIAN فرمات در اوایل دهه 1600 و مسئه 1-CENTER سیلوستر سال 1857 نادیده گرفته شوند، تمام این چهار مسئله وارد مرحله شکل ارائه شده شان در دوره 1957-64 می گردند. 

در مقایسه با و ، که در کتاب هایی چون فرانیسی و وایت (1974)، کریستوفید (1975)، جکوبسن و پروزن (1978)، هندلر و میرچاندانی (1979) و در بررسی انجام شده توسط کراروپ و پروزان (1979)، مورد بحث قرار گرفته اند، ما برای مدت زمانی تلاش بیهوده ای را برای تفسیر کامل با تمرکز خاص بر روی مسئله مکان یابی تجهیزات ساده (SPLP)انجام دادیم. این موشوع جالب توجه می باشد، زیرا با مد نظر قرار دادن برآورد تقریبی تعداد مقالاتی که به هر یک از این نمونه ها اشاره می کند و با توجه به کاربردان در تصمیم گیری های ذنیای واقعی، به نظر می رسد که SPLP بیشتر توجهات را به سمت خود جلب می کند. به ترتیب تاریخ، بررسی و خلاصه ای از پیشرفت ها در این زمینه را می توان در آثار بالینسکی و اسپیلبرگ (1969)، رول و همکارانش (1970)، الون و همکارانش (1971)، هانسن (1972)، الشافی و هالی (1974)، فرانسیس و وایت (1974)، کافمن (1975)، سالکین (1975)، یاکوبسون (1977)، گینگارد و اسپیلبرگ (1977) ، یاکوبسون و پروزن (1978) و کونوجولز (1978) مشاهده کرد. 

در محیط واقعی، مشخصه های زبانی و اکوستیک (صوت شناسی) اغلب بر مبنای گویندگان، سبک گفتار و تغییرات موضوع متفاوت می باشد. به منظور سازش با این تغییرات، رویکردهای تشخیص گفتار که شامل ردیابی پله ای تغییرات محیطی می باشد، توجهات را به سمت خود معطوف کرده است. این مقاله مدل زبانی پیگیری تاپیک را مطرح می کند که بطور سازگارانه، تغییرات را در تاپیک بر مبنای اطلاعات متنی موجود و مدل های تاپیک برآورد شده قبلی به صورت آنلاین دنبال می کند. مدل مطرح شده برای انطباق با مدل زبانی به منظور تشخیص گفتار، کاربرد دارد. ما از مجموعه تحققیات آزاد  MIT و مجموعه ای از تحقیقات انجام شده توسط ژاپنی ها در بررسی های مرتبط به تشخیص گفتار استفاده می کنیم و کارایی مدل طرح شده را نشان می دهیم.

مدل زبانی؛ مدل تاپیک نهفته؛ پیگردی تاپیک؛ الگوریتم آنلاین؛ تشخیص گفتار

1. مقدمه

تشخیص گفتار به عنوان تکنیک امید بخشی در نوشت برداری اتوماتیک از اخبارهای پخش شده، آرشیوهای چندرسانه ای بر روی وب، جلسات، و ضبط سخنرانی ها برای بازیابی اطلاعات می باشد. در این سناریوها، گفتار شامل تغییرات زمانی ایجاد شده توسط تغییر گویندگان، سبک های گفتار، پارازیت های محیطی، و تاپیک می باشد. بنابراین مدل های تشخیص گفتار تغییرات زمانی را در محیط های زبانی و صوت شناختی دنبال می کند. این مقاله تمرکزش را بر روی دنبال کردن تغییرات زمانی در محیط های زبانی همان طور که در شکل 1 نشان داده شده است، قرار می دهد. شکل 1 دنبال کردن تغییرات زمانی را با استفاده از مدل زبانی دینامیک کلام نشان می دهد. 

بررسی مدل های زبان دینامیک فراتر از N-gram، تغییراتی را در محیط زبانی ایجاد می کند، که به عنوان تاپیک اصلی در تحقیقات مدل زبانی می باشد. مدل های زبان دینامیک اساسا به دو دسته طبقه بندی می شوند، یعنی مواردی که به تخمین احتمالات کلمه ( N-gram) به طور مستقیم و غیرمستقیم می پردازند. این مدل از احتمالات مربوط به N-gram، با استفاده از متن نهفته ( برای مثال، هزاران کلمه در پیشینه متنی)، علاوه بر احتمالات استاندارد N-gram می پردازد. احتمالات مربوط به N-gram جدید از طریق وارد کردن خطی دو احتمال بدست می آید. تکنیک بکارگرفته شده دیگر در رویکردهای تخمین مستقیم بر مبنای معیار قیاس حداکثر (MAP) می باشد. به این ترتیب، احتمالات مربوط به N-gram از طریق شمارش N-gram بدست می آید، که به صورت خطی در بین دو N-gram قرار می گیرند، که بر خلاف احتمالات مربوط به درون یابی رویکرد نهانگاه می باشد. 

oVirt (نرم افزار کاربردی مدیریت مجازی سازی شبکه )، نرم افزار کاربردی رایگان وب مدیریت مجازی سازی شبکه می باشد که توسط ردهات ایجاد شده است. oVirt  بر مبنای libvirt ایجاد شده که امکان مدیریت دستگاه های مجازی را که بر روی خطوط پشتیبانی شده میزبانی می گردتد، همانند KVM, Xen و VirtualBox، فراهم می کند.

برنامه کاربردی oVirt می تواند به مدیریت میزبان های چندگانه بپردازد. این برنامه با سرور میزبان از طریق HTTP با XML- RPC ارتباط برقرار می کند. oVirt دارای قابلیت راه حل ذخیره سازی همانند NFS، iSCSI و ذخیره محلی می باشد. 

پروژه oVirt به عنوان یک پروژه مجازی باز می باشد که سیستم مدیریت مجازی سازی سرور با ویژگی های خاص با توجه به قابلیت های پیشرفته برای میزبانان و مهمان ها ایجاد کرده  شامل دسترس پذیری بالا، انتقال موثر، مدیریت ذخیره سازی، زمان بندی سیستم و موارد دیگر می باشد. 

در مورد پروژه oVirt

پروژه oVirt نشان می دهد که شرکت هایی همانند Cisco, IBM, Intel, NetApp , Red Hat و SUSE به هم پیوند خورده اند تا کمکی به یکدیگر برای ایجاد یک مجموعه منبع باز برای توسعه پلتفرم مجازی باز، همانند ابزارهای مدیریت مجازی برای مدیریت دستگاه مجازی مبتنی بر کرنل (kvm) کنند. با استفاده از پروژه oVirt، صنعت منابع آزاد را بدست اورده، که به طور آشکار به مدیریت بخش های مجازی می پردازد. 

پروژه oVirt برای ارائه و ایجاد یک جامعه رو به پیشرفت در محدوده یک پلتفرم مجازی یکپارچه شکل می گیرد که قابلیت مدیریت مجازی سازی پیشرفته را برای میزبان و مهمان ایجاد می کند، که شامل قابلیت دسترسی بالا، انتقال پویا، مدیریت ذخیره سازی، زمان بندی سیستم و موارد دیگر می باشد. به همراه این پروژه، ردهات دارای فناوری مدیریت مجازی سازی شرکتی می باشد.

ص 2

 این پروژه به ترکیب کد فناوری مدیریت مجازی سازی شرکت ردهات به همراه فناوری های باز ایجاد شده، همانند KVM,، گره oVirt برای به اجرا در اوردن دستگاه مجازی و ابزارهای مجازی سازی همانند libvirt و v2v می پردازد. هدف oVirt ارائه بخش های بهم پیوسته و به طور مجزا بخش های قابل استفاده مجدد برای مدیریت مجازی سازی باز بوده، و به بهبود بخش های اصلی برای کاربرد خصوصی و عمومی انبوه می پردازد. 

پروژه oVirt دقیقا بعد از شکل گیری پیوند مجازی باز در ماه می سال 2011 برای ایجاد انطباق KVM به عنوان یک گزینه مجازی سازی باز مطرح شد. این پیوند مجازی سازی مزایای قابل توجه جهانی را بدست آورده و دارای اندازه حرکت با تعداد اعضای بالا به اندازه 2 برابر در چند ماه اول فعالیت بوده است.