فایلت

این مقاله مدل تجربی را نشان می دهد که به تحلیل رابطه بین قانون حمایت از اشتغال و مزایای بیمه بیکاری ارائه می دهد. ما تاکیدی بر روی به فرایند سانسور و مسئله ارزیابی اختیاری داشته و روش ها متنوعی را که این دو مشکل را همزمان حل می کند، می گردد مطرح می کنیم.

مقدمه

قانون حمایت از اشتغال (EPL) و سیستم های بیمه بیکاری (UI) به عنوان دو نهاد اصلی بوده  که توسط کشورهای سرتاسر جهان برای حمایت از کارگران کارگران را در برابر ریسک بازار کاربکار گرفته می شود. از آنجایی که قانون EPL (قانون حمایت از اشتغال)  ریسک از دست دادن ناخواسته شغل را با هزینه دار کردن آن برای شرکت ها به دلیل اخراج کارگران کمتر می کند، و مزایای بیکاری (UB) از کارگران در برابر ریسک درآمد که به همراه اخراج آن ها به وجود می آید، محافظت می کند. این موارد ها در ارتباط با اتحادیه های کارگری، اغلب به دلیل ایجاد انعطاف ناپذیری در بازار کار، منچر به نرخ بالای بیکاری می گردند. چندین بررسی تجربی و بین کشورها انجام شده تا به ارزیابی تاثیر واقعی موسسات بازار کار بر روی متغیرهای اقتصاد کلان، بپردازند. در حالی که بیشتر این مطالعات به ارزیابی تاثیر هرموسسه بازار کار با توجه به متغیرها بالا، به طور جداگانه می پردازند، بررسی های نسبتا کمتری تمرکزشان را بر روی مطالعه روابط بین نهادهای بازار کار – یعنی ELP و UB-  قرار می دهند. از لحاظ نظری، ELP و UB احتمالا به دلیل ماهیت " امنیت در برابر ریسک"  قابل جایگزین می باشند. شدت بالاتر در یک سنجش می تواند جایگزین فقدان سنجش های دیگر شده، که سطح هر موسسه را تحت تاثیر قرار می دهد، که در نهایت تاثیری بر روی نتایج این نهادها بر روی متغیرهای اقتصاد کلان دارد.